"Πήρα τη φιλοζωική και δεν ήρθαν καν. Θα έπρεπε να ντρέπονται!"
Είναι η γνωστή ατάκα που ξεστομίσει αρκετός κόσμος. Τι συμβαίνει όμως και μια φιλοζωική δε μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλα τα περιστατικά;
Ας πάρουμε να πράγματα από την αρχή και με ψυχραιμία.
- Από ποιούς αποτελείται μια φιλοζωική οργάνωση;
Η πραγματικότητα δυστυχώς απέχει έτη φωτός από αυτό που φαντάζεται ο κάθε πολίτης. Για παράδειγμα δεν υπάρχουν κτηριολογικές εγκαταστάσεις ούτε απέραντα καταπράσινα λιβάδια που τα ζώα τρέχουν ανέμελα με παιχνιδιάρικη διάθεση.
Υπάρχουν τα σπίτια των εθελοντών τα οποία είναι συνήθως γεμάτα με ζώα που χρειάζονται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή αν υπάρχει καταφύγιο τις περισσότερες φορές έχει περισσότερα ζώα από όσα θα έπρεπε και φιλοξενούνται μέχρι να υιοθετηθούν.
Οι υιοθεσίες, όποιος από εσάς βρήκε κάποιο ζώο και θέλησε να του βρει σπίτι ξέρει, δεν είναι εύκολη υπόθεση και υπάρχουν ζωά τα οποία φιλοξενούνται για χρόνια. Νεαρά ζώα που γέρασαν και κανείς δεν τα προτίμησε, άρρωστα και ανάπηρα ζουν κλεισμένα σε αυτοσχέδια και ετοιμόρροπα κλουβιά με αποτέλεσμα τα καταφύγια να ασφυκτιούν.
Οι φιλοζωικές οργανώσεις δεν αποτελούνται από στρατιές ανθρώπων έτοιμους να τρέξουν να αναλάβουν κάθε περιστατικό. Είναι συνήθως 5-6 άτομα που παλεύουν με την καθημερινότητα όπως όλοι, έχουν τη δουλειά τους, τα άγχη τους και φροντίζουν τον ελάχιστο χρόνο που τους απομένει να τον αφιερώνουν για να βοηθήσουν όσο μπορούν.
Σκεφτείτε απλά τη δική σας καθημερινότητα πόσο δύσκολη είναι, τις υποχρεώσεις σας και προσθέστε σε αυτό κακοποιημένα ζώα, εγκαταλείψεις, χτυπημένα ή νεογέννητα (γιατί ο γείτονάς σας δεν ενδιαφέρθηκε να στειρώσει το κατοικίδιο του ή γιατί δεν το στειρώνει εκ πεποιθήσεως!), γέρικα και άρρωστα ζώα και την φροντίδα τους.
Προσθέστε επίσης τις ώρες που χρειάζεται για να πιαστεί μια γάτα ή ένας σκύλος για να στειρωθεί. Όσοι από εσάς το έχετε επιχειρήσει ή έχετε παρακολουθήσει το "πιάσιμο" σίγουρα συμφωνείτε! Για όλους όσους όμως δε γνωρίζουν να ξέρετε ότι χρειάζονται άπειρες ώρες για να μην πούμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι και μέρες!
Υπολογίστε σε αυτό τον χρόνο προς και από το κτηνιατρείο και αν μια ωρίτσα σας φαίνεται αμελητέος χρόνος θυμηθείτε πόσο σας κουράζουν τα δρομολόγια της καθημερινότητας σας. Αυτή λοιπόν είναι σε γενικές γραμμές η ζωή ενός εθελοντή.
Ας σκεφτούμε, λοιπον, πόσο εύκολα έχουμε κρίνει από την άνεση του καναπέ και τη θαλπωρή του σπιτιού την φιλοζωική που δεν ήρθε να βοηθήσει για εκείνο το ένα περιστατικό που με τόση ευκολία ειπώθηκε το "εγώ δεν μπορώ να ασχοληθώ, δεν έχω χρόνο" και διάφορα άλλα...
- Ποιός χρηματοδοτεί τις φιλοζωικές οργανώσεις;
Το λογικό θα ήταν να μπορούσαμε να απαριθμήσουμε μια τεράστια λίστα. Δυστυχώς όμως οι φιλοζωικές οργανώσεις χρηματοδοτούνται κατα βάση από τους ίδιους τους εθελοντές. Λίγα ευρώ ο ένας, λίγη τροφή ο άλλος, κάποια φάρμακα ο παράλλος.
Τα έξοδα ενός και μόνο χειρουργείου είναι δυσβάσταχτα. Υπολογίστε σε αυτά τον χρόνο ανάρρωσης του ζώου, την φροντίδα του, τον χώρο που χρειάζεται να βρεθεί για να μπορέσει να φιλοξενηθεί (συνήθως σε κάποιο σπίτι εθελοντή) και φυσικά τον προσωπικό χρόνο. Πολλαπλασιάστε το με τα περιστατικά που καθημερινώς έρχεται αντιμέτωπη μια φιλοζωική. Σκυλιά, γατιά χτυπημένα στους δρόμους. Σκελετωμένα και παρατημένα στη μοίρα τους που εκλιπαρούν κάποιος να τους βγάλει από τη μιζέρια τους.
Οι φιλοζωικές οργανώσεις (οι περισσότερες τουλάχιστον) έχουν ως κύριο στόχο τις στειρώσεις. Ο λόγος απλός. Είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τρόπος για να μειωθεί ο υπερπληθυσμός των αδέσποτων στην Ελλάδα. Και ενώ σποτάκια παίζουν στην τηλεόραση και γίνεται μια προσπάθεια να ενημερωθεί ο κόσμος ότι είναι υποχρέωση των Δήμων να αναλάβουν το κομμάτι των στειρώσεων ας μην γελιόμαστε. Η βοήθεια τους είναι αστεία...
Μη λιθοβολείτε τη φιλοζωική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου